فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 1، بهار 90 ، شماره پی در پی 11

تحلیل ماهیت معشوق و سیر تحول آن در اشعار قیصر امین پور

صفحه (0 - 0)
محمد رضا روزب،قدرت الله ضرونی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
یکی ازساحتهای اصلی ادبیات فارسی، ساحت غنایی آنست، که شاعران درآن، از عواطف و احساسات درونی خویش سخن میگویند، این نوع ادبی بیش از هر چیزی بر حول محور عشق و عاشقی میچرخد و شاعران در آن، حرفهای درونیشان را خطاب بمعشوق در لباس شعر می آرایند. در این میان، طرز نگاه هر شاعری نسبت بمعشوق، با شاعران دیگر، دارای تفاوتها و تشابهاتی است، قیصر امین پور از جمله شاعرانی است که نگاهی خاص نسبت بمعشوق دارد، معشوق در شعر او دارای ماهیتی پاک و عفیف است، که شاعر با او عشق ورزی پاک و عفیفانه ای دارد. معشوق در آثار نخستین وی بیشتر معشوقی آسمانی و ازلی است، اما پس از گذار از این دوران، شاعر به فردیت خویش نزدیک میشود و معشوقی زمینی با مایه های آسمانی و آنیمایی در اشعار او جلوه میکند. دراین مقاله به تحلیل ماهیت معشوق و سیرتحول آن در اشعار قیصر امین پور خواهیم پرداخت، و درآن چهره معشوق شعر او را با تکیه بر آثارش به تصویر خواهیم کشید.

کلمات کلیدی
شعر معاصر , قیصر امین پور , عشق , معشوق , آسمانی , زمینی , آنیمایی